Evet, önceki birçok makalemde bahsettiğim değişim çağının tekrar altını çizmek zorunda hissediyorum kendimi…
Bunu okuyan kaç kişi bu durumun farkında, hâlâ çok emin değilim.
Arkadaşlar, yapay zeka çok sert geliyor.
Dijital çağın muhtemelen bize attığı en ağır kazık bu olacak.
Herkes bu konuda bir yorum yapıyor; ben de kendi yorumumu yapayım.
Eğer mesleğiniz bilgisayar kullanmaya dayanan bir iş ise yakın gelecekte sizden daha iyi, daha hızlı ve daha ucuz bir versiyon yerinizi alacak.
Evet, ben de bu başlıktan sıkıldım ancak aynada gördüğünüz cisim göründüğünden daha yakında… (Jurassic Park’a selam)
Ben bu makaleyi yazarken, “AI hangi meslek kollarında çalışan insanların yaptığını yapabilir?” sorusunu sormuyorum. Hangilerini yapamaz diye düşünmek zorunda kalıyorum.
Tabii bunu düşünürken, şu günü değil geleceği düşünüyorum. Ve can sıkan kısım burada başlıyor.
Bahsettiğim gelecek 20 yıl değil, 10 yıl da değil. Muhtemelen 48 ay en fazla.
Yapay zeka entegrasyonlarının tabana yayılması zaman alacaktır illa ki, ama Dudullu Oto Sanayi’de kullanılmaya başlanması 5 yıl sürmeyecek. Siz matematiği oradan yapın.
Kol gücüne dayalı bazı meslek kollarının AI tarafından ele geçirilmesi sadece robotik gelişimin maliyetlerinin ne kadar sürede erişilebilir noktaya gelmesi ile alakalı. 5 yıl, 8 yıl belki…
12 ay içerisinde dünya genelinde şu soru çok ciddi bir şekilde masaya yatırılacak: “Bu kadar insan gelecekte ne iş yapacak?”
O zaman aklıma şu soru geliyor: Bu kadar insan yaptıkları işi niye yapıyordu?
Belki de şu soruyu sormamız gerekiyor: İnsanlar neden iş yapar?
Yalnızca hayatta kalmak için mi? Para kazanmak, statü sağlamak, aile geçindirmek ya da hayatını sürdürmek için mi?
Yapay zeka, toplumun çalışma mantığını dönüştürürken bireylerin iş yapma amaçlarını ve hayatlarındaki anlamı sorgulama zamanını da hızlandırıyor. Yakında sadece “yapay zeka hangi işleri devralır?” sorusuyla değil, “insan olarak bizim asıl rolümüz nedir?” sorusuyla da yüzleşmek zorunda kalacağız.
Bu noktada belki de gelecekte insanların yapacağı işlerin temelinde yapay zekanın yapamadığı şeyler yatacak. Nedir bunlar? Yaratıcılık, empati, sezgi, insani bağlantılar, manevi ve etik kararlar… Kısacası insana dair olan her şey.
Belki de mesleklerin dönüşümünden değil, insanlığın dönüşümünden bahsetmemiz gerekiyor artık. Bu dönüşümün getireceği sancılar elbette olacak; ancak bu durum bize yeni fırsatlar sunacak gibi duruyor.
AI devrimi bir tehdit olduğu kadar aynı zamanda büyük bir fırsat. Bu süreci insanların özlerine dönmesi, değerlerini gözden geçirmesi ve yeni çağda gerçek anlamda neyin değerli olduğuna karar vermesi için bir fırsat olarak görmemiz gerekiyor. Ama konu epey derin.
Sonuç olarak, korkunun değil, farkındalığın ve adaptasyonun zamanı geldi. Bu “rush” belki de kaçınılmaz, ancak ona nasıl ayak uyduracağımız bizim elimizde. İnsan olarak değerimizi ve anlamımızı yeniden keşfetmek zorundayız. Çünkü AI sadece “yapay zeka” olarak kalmaya devam edecek; asıl mesele bizim “insan” kalıp kalamayacağımız.
Tabii AGI gerçekten kapımızı çalıp bir “Red Queen”e dönüşmezse. (Resident Evil’a selam)
